Rantepao De begrafenis

We hebben nu in een paar dagen heel veel gezien! Het is hier prachtig: glooiende rijstvelden, in de modder badende waterbuffels en heel vriendelijke mensen.
We hebben met een hele kundige Nederlands sprekende gids, Kornelius Palinggi een paar fantastische dagen beleefd! De eerste dag hebben we een aantal begraafplekken bezocht. Mensen houden eeuwenlange animistische tradities in ere, hoewel de meesten hier Christen zijn.
Een begrafenis is een ritueel dat 7 dagen duurt en pas plaats vindt als de familie genoeg heeft gespaard. Zo kan het wel 2 jaren duren voor iemand begraven wordt!! Overledenen worden in rotsgraven bijgezet en bij rijke families wordt dan ook een zg. tau-tau-pop gemaakt en in de buurt van het rotsgraf geplaatst.
Wij zijn op de tweede dag van een begrafenisritueel geweest! Dat is de dag dat de gasten verwelkomd worden. Alle gasten nemen iets mee voor de familie van de overledene. Meestal is dat een levend varken.
We keken onze ogen uit! Toen we aankwamen waren er net 3 buffels geslacht. De koppen lagen voor een grote stellage waar de mooi versierde kist op stond. Hoe meer buffels, hoe rijker de familie. Het is dus ook een manier om aan anderen te laten zien, dat je welvarend bent.
In het begin bewogen we ons wat vreemd en onwennig rond. Je voelt je al snel een voyeur als buitenstaander bij zo'n prive-gebeuren.
Maar dat duurde niet lang: men is heel blij met jouw komst. Hoe meer mensen er komen bij een begrafenisritueel hoe beter. We werden zelfs voorgesteld aan de naaste familie en mochten bij een nicht en haar kinderen in een soort van hut zitten.
Hier kregen we koffie en thee en hadden de gelegenheid uitgebreid rond te kijken en foto's te maken.
Wij werden ook heel regelmatig op de foto gezet. Het is een eer voor de familie dat wij er zijn!!
Uiteindelijk vroegen ze ons om te blijven eten en omdat het onbeleefd is zo'n aanbod te weigeren hebben we dat gedaan! We kregen rijst met varkensvlees gestoofd in een bamboepijp. Het zage er zwart gerookt uit. Ze koken alles van het varken en mengen er wat groente door... Een traditioneel gerecht, dat we uiteraard met onze rechterhand op moesten eten. De linkerhand mag je absoluut niet gebruiken, omdat je daar andere ... dingen mee doet!
Heel voorzichtig en met dankbare gezichten hebben we wat prut naar binnen gewerkt. Het smaakte walgelijk...
Ondertussen werden alle gasten via een megageluidsonstallatie aan de naaste familie voorgesteld. Verteld werd hoe ze heetten en wat ze gaven. dan weet de familie wat ze bij een volgende gelegeneid terug moeten geven!
Een eindje verderop werden varkens geslacht! Je zag telkens zo'n beest, vastgebonden op een bamboe draagbaar, naar de slachtplaats vervoerd worden en even later kwamen de onderdelen richting de ceremonie.
Alle gasten kregen na afloop ook een stuk vlees mee naar huis! Kornelius kreeg een extra mooi stuk van de ham!
De mensen waren helemaal niet verdrietig en op onze vraag hoe dat kwam zei Kornelius: "Oma is al een jaar dood en op de laatste dag van het ritueel gaat men nog wel heel zielig huilen als de kist naar het rotsgraf wordt gedragen.
Daar hebben wij niet meer op gewacht...
Zeer onder de indruk namen we afscheid van de familie die ons hartelijk bedankte voor het bezoek!
Vandaag hebben we zelf een wandeling door de sawa's gemaakt! En zowaar: we kwamen onderweg bij een bruiloftsfeest! We kregen koffie en thee aangeboden, werden uitgebreid op film en foto gezet en mochten zelf ook op de foto met het bruidspaar. Wat vonden de mensen het leuk dat wij er (even) waren en wat vonden wij het leuk om dit ook wwer mee te kunnen maken!
Overmorgen gaan we met de bus naar Tentena (een rit van 10 uur!!!)(zeggen ze....)