De Baliem vallei in Papua; weinig om het lijf!

Dag allemaal,
Er is weer veel gebeurd! Tijd om weer verslag te doen.
Ongeveer 2 weken geleden kwamen we aan in de "hoofdstad" van de Baliem Vallei in West Papua. Deze vallei is ook vandaag de dag, alleen per vliegtuig te bereiken. Dat betekent, dat ook alle goederen, bouwmaterialen etc. per vliegtuig moeten worden aangevoerd. De prijzen van levensonderhoud zijn daardoor meer dan driedubbel zo hoog als van andere delen van Indonesie.

Ook voor de locals dus heel veel geld. Je kunt merken dat dit deel van Papua erg arm is! Men is wel heel aardig! In het begin moesten we wennen aan de wat norse gezichten met hun frons. Het leek net of ze erg boos waren. Het tegendeel bleek! Overal groette men ons en schudde men handen. We kunnen inmiddels het "selamat siang" (goede dag) dromen.

Mensen leven, ook doordat de vallei pas in 1938 ontdekt is, niet alleen heel sober en traditioneel, maar ook, voor een deel, nog in het stenen tijdperk!
En ja, die mannen in peniskokers... Meteen de eerste dag zagen we er 1 "gewoon" op straat lopen. Die verrassing van "het is dus echt..." was heel apart! Later raak je er gewend aan, want er zijn nog best veel mannen die zich in deze klederdracht die weinig om het lijf heeft, hullen.

We hebben de dagen in de Baliem Vallei, Wamena als uitvalsbasis gehouden voor een stel "ontdekkingreizen"
's Ochtends vertrokken we met het openbaar vervoer (een busje, propvol gestouwd met mensen, vracht en varkens) naar een afgelegen deel van de vallei waar we dan gingen lopen.
Op deze manier kwamen we in heel afgelegen gebieden waar men nog nauwelijks witte mensen kent!

We waren dan ook een bezienswaardigheid waar Willem Alexander en Maxima bij in het niet vallen. ;-) Het ging als een lopend vuurtje rond, dat er vreemde mensen waren en veel mensen kwamen een kijkje nemen. Grappig, maar ook wel wat vervelend op den duur. Soms liepen mensen een heel stuk met ons mee en daardoor was privicy ver te zoeken... Een keer was het helemaal te gek: ze dachten dat we missionarissen waren...
We stonden er ook van te kijken hoe groot de Nederlandse invloed in dit gebied is! Overal "pinksterachtige" kerken, vaak gesticht door Nederlanders.
Bovendien kregen we bij het ontbijt witte boterhammen met hagelslag en pindakaas!!

We hadden graag in Wamena het jaarlijkse festival bij willen wonen, maar dat lukte niet! We arriveerden pas de dag na dat grootse festijn.
Toch maakten we op 17 augustus nog een heel bijzonder, traditioneel feest mee.
We waren gewoon maar ergens naar toe gegaan om te lopen en kwamen in een afgelegen dorpje waar heel veel mesne waren. We liepen met de stroom mee en kwamen bij een groot veld waar, heel officieel, herdacht werd, dat Indonesie een onafhankelijke staat werd op 17 augustus 1945.Dit jaar was dat dus 65 jaar geleden!
Na het officiele deel met allemaal mannen in het wit en soldaten en zo (het deed heel dictatoriaal aan) was het tijd voor het feest!
Van heinde en verre kwamen mooi versierde en geschilderde mannen en vrouwen in groepen hun dansen opvoeren. Sommigen hadden weer heel erg weinig om het lijf!
Het was prachtig om dit onverwachte mee te maken!

Na een week zijn we vertrokken naar een ander deel van Papua, Manokwari, waar we nu dit verslag schrijven.
Manokwari is de hoofdstad van Noord papua en er zijn hier veel vogels te zien. We hebben met 2 gidsen in het oerwoud gelopen en alleen "kraaien" gezien, omdat de vogels zo hoog in de bomen bleven, dat ze nauwelijks zichtbaar waren!
Ook hier weer zijn de Nederlandse invloeden enorm. Veel mensen spreken Nederlands; er zijn heel veel Nederlandse huizen en scholen. Ook hier heeft de Missie weer veel werk gedaan. Mensen zijn zeer gelovig!
Wij worden hier ook heel vriendelijk behandeld, zeker als ze merken dat we Nederlanders zijn. We hadden het anders verwacht, omdat Nederland ook best veel rottigheid heeft uitgehaald in Indonesie!
Kennelijk overheersen de goede dingen.

De komende dagen gaan we wat zwemmen en snorkelen en maandag gaan we naar Ambon, de hoofdstad van de Molukken!

Onze collega's zijn afgelopen maandag alweer begonnen! We willen ze vanaf hier de groeten doen. Dat het een goed schooljaar mag worden!!

En Pa: fijn dat je alweer zo opknapt!!

Yolanda en Gerrit